(Viro) Mi vivas por ŝi de kiam ŝi - unuafoje min alpasis;
mi ne memoras kiel, sed - ŝi min eniris kaj ne lasis.
Mi vivas por ŝi pro ŝia em' - igi min ĉe l' anim' al trem';
Mi vivas por ŝi sen ajna pezo.
(Virino) Mi vivas por ŝi, vi scias, kaj - ne indas tia ĉi ĵaluzo:
ŝi apartenas ĉiujn kun - daŭra bezon' de ŝia uzo.
Kaj la solulo kun radi' - certas pri ŝia rest' ĉe li
kaj eble jenas la kialo - ke mi vivas por ŝi.
(Viro) Kiel muzo ŝi inspiras
(Virino) ŝin tuŝeti kaj foriras;
(Viro) malaperas pro piano - la mano - de l' morto kaj Mi vivas por ŝi.
(Virino) Mi vivas por ŝi ĉar ofte ŝi - scipovas dolĉi kaj amoras;
foje ŝi batas ĉe la kap' - (Viro) sed ŝia pugno ne doloras.
Mi vivas por ŝi eĉ se pro ŝi - iri tra l' mondo devas mi
foje malĝoje, sed mi vivas.
(Virino) Je l' komenc' estas sufero
(Viro) Mi vivas por ŝi eĉ en hotel'
(Virino) kiu pintas je plezuro
(Viro) vivas mi kiel en funel';
(Ambaŭ) mian voĉon ŝi instigas ekstazi kaj amon estigas.
(Viro) Mi vivas por ŝi kaj kiom da - homoj mi vidos kun vizaĝ'
klare montranta kiel mia - ke mi vivas por ŝi,
mi vivas por ŝi.
Sur scenejo trotuara
(Virino) Mi vivas por ŝi ĝis la landlim',
(Viro) en morgaŭo tro avara
(Virino) Mi vivas por ŝi ĝis la ekstrem',
(Ambaŭ) ĉiu tag' estos konkero - sed la ĉefa ero - por mi estos ŝi.
(Viro) Mi vivas por ŝi kaj trovas eĉ - neniun ajn elirovojon;
dum tuta viv' muzikon mi - eĉ ne perfidis unu fojon.
(Virino) Mi vivas por ŝi pro ŝia don' - de ĉiu paŭz' kaj ĉiu ton';
eĉ dum alia vivo samus - ĉar mi vivas por ŝi
(Viro) Mi vivas por ŝi, muzikon, jes,
(Virino) mi vivas por ŝi
(Viro) Mi vivas por ŝi sen ajna ĉes',
(Virino) mi vivas por ŝi,
(Viro) mi vivas por ŝi,
(Viro) mi vivas (Virino) por ŝi.